Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qiyabi — ə. özü iştirak etməyən; özünün iştirakı olmadan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qiyabən — ə. qiyabi şəkildə, qiyabi olaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əyani — ə. qiyabi olmayan, göz qabağında olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qayibanə — ə. və f. özü iştirak etmədən; qiyabi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
namehriban — sif. və zərf <fars. na. . . və ər. mehriban> Mehriban olmayan, soyuq olan; sərt, şəfqətsiz. Əzəl gün mehr edərdin ta könül oldu giriftarın; Dönüb, ey səngdil, daşə, əcəb namehriban oldun. S. Ə. Ş.. Rüstəm kişinin sözləri qiyabi olaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaibanə — z. <ər. qaib və fars. . . . anə> Görməyərək və görünməyərək, görmədən, gizlidən, arxadan, qiyabi surətdə, şəxsən görmədiyi və tanımadığı halda. O adama qaibanə məhəbbətim var. – Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət; Yad et məni, qaibanə yad et. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyabiçi — is. və sif. Qiyabi təhsil alan (tələbə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyani — sif. <ər.> 1. Açıq, aşkar, gözlə görünən, göz qabağında olan, tamamilə aydın, inandırıcı. Əyani misal. Əyani sübut, dəlil. // Zərf mənasında. Deyilənləri əyani göstərmək. 2. ped. Məktəbdə öyrənilən fənlərə dair material və modelləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
